Çöpçü bir insan olduğumu bilgisayar başındayken kabullendim; aynı anda beni mutlu eden şeylerin beni mutsuz ettiğini de.
Biraz önce resim ararken farkına vardım ki belki işime yarar diye biraz beğendiğim resimleri bile sekme halinde açıyormuşum, tek pencerede bir sürü sekme olunca bilgisayar takılıyor tabi. Ben de aslında pek beğenmediğim resimlerin sekmelerini teker teker kapatmaya başlıyorum en sonunda iki, en fazla üç resim kalana kadar...
... sonra da hiçbir şey beğenemiyorum ben deyip, mutsuz oluyorum onları da kapatıyorum. Oysa pek öyle değil aslında yani. Ayrıca yeni geldim ben. naber?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder